Είναι δύσκολο να προσδιορίσουμε με ακρίβεια την ιστορική στιγμή κατά την οποία το αβγό εντάχθηκε στην καθημερινή διατροφή. Είναι πάντως γνωστή η εκτίμηση που είχαν οι Αρχαίοι Έλληνες για τα αβγά ως δυναμωτική τροφή. Μάλιστα λέγεται ότι πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν επέτρεπαν στους αθλητές να τρώνε αβγά γιατί αυτό θα έδινε μια επίπλαστη εικόνα για την πραγματική φυσική τους κατάσταση.
Με άλλα λόγια, όπως θα λέγαμε σήµερα, η κατανάλωση αβγών πριν από τους αγώνες εθεωρείτο ως ένα είδος ντόπινγκ από το αθλητικό κατεστημένο της εποχής. Ας απαριθµήσουµε λοιπόν ενδεικτικά κάποια απο τα «ρεκόρ» που κατέχει το αβγό:
Ας απαριθμήσουμε λοιπόν ενδεικτικά κάποια από τα «ρεκόρ» που κατέχει το αβγό:
Μετά το μητρικό γάλα, η πρωτεΐνη του αβγού έχει την υψηλότερη βιολογική αξία στη φύση.
Το αβγό περιέχει την ιδανική αναλογία αμινοξέων που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισµός για να σχηματίσει τους ιστούς του (13 ουσιώδεις βιταμίνες και ιχνοστοιχεία).
Αυτά τα πλούσια εφόδια είναι απολύτως απαραίτητα στο αβγό, ώστε να επιτελεί τον κυριότερο ρόλο του στη φύση που είναι η δηµιουργία ζωής.
Το αβγό είναι µια από τις σημαντικότερες πηγές βιταμινών του συμπλέγματος Β και ειδικότερα της χολίνης, που συμβάλλουν στην ενδυνάμωση της µνήµης και τη βελτίωση της ικανότητας της αυτοσυγκέντρωσης.
Ό κρόκος του αβγού είναι πλούσιος σε βιταμίνη D.
Το αβγό περιέχει αντιοξειδωτικές ουσίες, οι οποίες μπορούν να δράσουν προληπτικά έναντι στη µείωση της όρασης λόγω γήρατος. Επίσης, καταπολεμούν τις ελεύθερες ρίζες που ενοχοποιούνται για πολλές ασθένειες, και ιδιαίτερα τα καρδιακά νοσήματα και ο καρκίνος.
Ένα αβγό µέσου βάρους καλύπτει το 12% των ηµερησίων αναγκών σε πρωτεΐνες για τον ανδρικό οργανισμό και το 14% για το γυναικείο οργανισμό.